محمدربیع بن محمد خوانساری اصفهانیمحمدربیع بن محمد خوانساری اصفهانی، از فضلاء قرن دوازدهم هجری در اصفهان می‌باشد. ۱ - معرفی اجمالیآقامحمّدربیع بن آقارضی‌الدّین محمّد بن آقاحسین خوانساری از فضلاء قرن دوازدهم هجری در اصفهان سکونت داشته و در سال ۱۱۵۹ق به هند رفته و مورد احترام محمّدشاه پادشاه هند واقع شده و میرزا نجف‌خان به تعظیم او کوشیده است. به ندرت شعر می‌گفت [لذا نسبت دادن دیوان شعر به او از سوی مؤلّف «الذریعه» جای تامّل است.]این بیت از اوست: کی سر و برگ تماشای بهار است مرا ••••• گل به چشم از غم هجران تو خار است مرا [۱]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۲، ص۵۶۰.
[۲]
العجمی، فالح شبیب، صحف ابراهیم، ص۱۴۶.
[۳]
حسین‌صبا، محمدمظفر، تذکره روز روشن، ص۲۸۸.
[۴]
ایمان، رحیم علی‌خان، تذکره منتخب اللطایف، ص۳۰۷.
۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۳، ص۳۲. رده‌های این صفحه : فضلای اصفهان | فضلای اصفهان سده دوازدهم(قمری) | فضلای ایران | فضلای ایران سده دوازدهم(قمری) | فضلای سده دوازدهم(قمری)
|